พี่เลี้ยงเด็ก ใน หนองเสือ, ปทุมธานี

อย่างที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะรู้ได้ว่าพี่เลี้ยงคนใดไว้ใจได้หรือไม่ จนกว่าจะได้พูดคุยเพื่อประเมินนิสัยใจคอเบื้องต้นหรืออาจต้องให้พี่เลี้ยงเด็กคนนั้นทดลองงานสักระยะหนึ่งก่อน ใส่ใจขอแนะนำวิธีการและขั้นตอนดังต่อไปนี้เพื่อให้พ่อแม่หรือผู้ปกครองไปใช้เพื่อตรวจสอบพี่เลี้ยงเด็กก่อนตัดสินใจว่าจ้าง

• ตรวจสอบข้อมูลส่วนตัว ได้แก่ ชื่อ นามสกุล ที่อยู่ และหมายเลขโทรศัพท์ที่สามารถติดต่อ รวมไปถึงประวัติการศึกษาเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นตัวตนของพี่เลี้ยงเด็กคนนั้น ๆ จริง
• ต้องมีการตรวจสอบประวัติการทำงานจากสถานที่ทำงานที่ผ่านมาเพื่อให้แน่ใจว่าพี่เลี้ยงเด็กคนดังกล่าวนั้นเคยมีประวัติหรือพฤติกรรมที่ทำให้พ่อแม่หรือผู้ปกครองที่เคยใช่บริการก่อนหน้าไม่สามารถไว้ใจพี่เลี้ยงเด็กคนดังกล่าวหรือไม่
• การเลือกใช้พี่เลี้ยงเด็กจากบริษัทจัดหางานหรือเอเจนซี่ (Agency) เป็นอีกวีธีที่ช่วยตรวจสอบได้ เพราะทางบริษัทจัดหางานได้เก็บข้อมูลเบื้องต้นของพี่เลี้ยงเด็กไว้แล้ว และอาจมีข้อมูลประวัติการทำงานจากนายจ้างเก่าด้วย
• หลังจากตกลงว่าจ้างและเริ่มงานก็ควรเฝ้าดูแลพฤติกรรมและติดตามการปฏิบัติหน้าที่ของพี่เลี้ยงเล็กอยู่ตลอดเวลา พ่อแม่หรือผู้ปกครองบางท่านอาจจะดูแลควบคู่ไปกับพี่เลี้ยงเด็กสักระยะหนึ่งก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าพี่เลี้ยงเด็กสามารถทำงานได้ตามที่รับมอบหมาย หากพ่อแม่เองไม่มีเวลาอาจจะให้บุคคลอื่นที่ท่านไว้วางใจคอยสังเกตพฤติกรรมของพี่เลี้ยง
• พ่อแม่หรือผู้ปกครององต้องหมั่นสังเกตพฤติกรรมและความเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ของลูกท่านด้วย เช่น หากลูกของท่านแสดงออกว่าไม่มีความสุข มีความตระหนกหวหวาดกลัวเมื่อต้องอยู่กับพี่เลี้ยง หรือ ลูกรักของท่านมีอุบัติเหตุบ่อยเหลือเกิน ซึ่งเป็นอุบัติเหตุที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นหรือสามารถหลีกเลี่ยงด้ เช่นเดี๋ยวหกล้ม หัวโน ยุงกัดเต็มตัว มีรอยฟกช้ำจากการชนขอบโต๊ะ พ่อแม่ไม่ควรละเลยและเร่งตรวจสอบถึงสาเหตุของอาการดังกล่าว

การที่พ่อแม่ผู้ปกครองจะเลือกใครสักคนเพื่อมาทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กดูแลบุตรหลานของตัวเองนั้น พ่อแม่ผู้ปกครองย่อมต้องการทราบข้อมูลที่สำคัญ ๆ ของพี่เลี้ยงเด็กท่านนั้น การตั้งคำถามเพื่อให้ได้ข้อมูลที่เป็นจริง และเพื่อทำความรู้จักกับพี่เลี้ยงคนดังกล่าวจึงมีความสำคัญเป็นอย่างมาก ในเริ่มแรกพ่อแม่ผู้ปกครองอาจถามเกี่ยวกับประวัติส่วนตัว ประวัติการทำงาน แล้วค่อยถามเกี่ยวกับทัศนคติ ความรู้ ความเข้าใจในการปฏิบัติงาน คำถามที่พ่อแม่ใช้ถามควรเป็นคำถามที่เป็นด้านจิตวิทยาบ้าง ไม่ถามคำถามที่ได้คำตอบแค่ใช่หรือไม่ใช่ คำถามควรเป็นคำถามที่ให้อธิบายประสบการณ์หรืออาจให้ยกตัวอย่างเหตุการณ์เพื่อทดสอบความเข้าใจและความรู้ความสามารถ และนิสัยใจคอของพี่เลี้ยง คำถามและคำตอบอาจเป็นได้ดังตัวอย่างดังต่อไปนี้:

คำถาม ทำไมถึงอยากทำอาชีพพี่เลี้ยงเด็ก?
คำตอบที่คาดหวัง ผู้ที่จะทำอาชีพพี่เลี้ยงเด็กโดยพื้นฐานแล้วจำเป็นจะต้องเป็นผู้ที่มีนิสัย รักการอยู่กับเด็กหรือชอบการเลี้ยงเด็ก

คำถาม เคยมีประสบการณ์มาก่อนหรือไม่ เป็นระยะเวลานานเท่าใด
คำตอบที่คาดหวัง เป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่า พ่อแม่ต้องการผู้ที่มีประสบการณ์การเลี้ยงเด็กมาก่อน ซึ่งอย่างน้อยควรมีประสบการณ์ ในการดูแลหรือเลี้ยงเด็กมาสัก 3-5 ปี หรืออาจเป็นผู้ที่เคยมีบุตรมาก่อน

คำถาม ให้บอกเล่าประสบการณ์ทำงานที่ผ่าน ๆ มาในอาชีพพี่เลี้ยงเด็กที่เคยทำผิดพลาด ว่าเป็นเหตุการณ์ใด เพราะอะไร และแก้ปัญหาดังกล่าวอย่างไร
คำตอบที่คาดหวัง คือความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คนทั่วไปอาจทำได้ ซึ่งขึ้นอยู่กับการพิจารณาของพ่อแม่ผู้ปกครองแต่ละท่าน แต่ถ้าพี่เลี้ยงเด็กท่านนั้นจะบอกว่าไม่มีเลยคงไม่เป็นความจริง หรือหากตอบมาว่าเคยประมาทจนทำให้เด็กได้รับอันตราย พ่อแม่ผู้ปกครองคงจะตัดสินใจได้ทันที อีกอย่างหนึ่งตั้งคำถามในลักษณะนี้ถือเป็นการวัดความจริงใจในการตอบของพี่เลี้ยงได้เช่นกัน

มาตรฐานของพี่เลี้ยงเด็กที่ดูแลลูกของเรามีความสำคัญมาก ๆ ต่อพัฒนาการของลูก ๆ เพื่อเป็นการส่งเสริมพัฒนาการตามวัยอย่างเหมาะสมพี่เลี้ยงเด็กควรทำกิจกรรมใดกับเด็กบ้าง

1. แฝงการเรียนรู้กฎกติกาในกิจกรรม เพื่อให้เด็กเข้าใจหน้าที่ของตัวเอง เช่นเก็บของเล่นเมื่อเล่นเสร็จ หรือไม่เล่นขณะรับประทานอาหาร เพราะการฝึกวินัยผ่านการใช้กติกา จะช่วยให้เด็กสามารถควบคุมตนเอง (Self – Regulation) การควบคุมตนเองเป็นกระบวนการที่สมองของเด็กดำเนินการซึ่งทำให้พวกเขาสามารถควบคุมพฤติกรรมและอารมณ์เพื่อตอบสนองต่อสถานการณ์เฉพาะได้
2. ฝึกร้องเพลง สิ่งที่ได้จากกิจกรรมที่มีความสุขสนุกสนานอย่างการร้อง คือกิจกรรมการพัฒนา (Working memory) หน่วยความจำในการทำงานเป็นระบบความ ความจำในการทำงานมีความสำคัญต่อการใช้เหตุผลและแนวทางในการตัดสินใจและพฤติกรรม
3. กิจกรรมเข้าจังหวะ เต้นตามเพลงช้า เร็ว ตามจังหวะเพลง เมื่อเพลงจบเด็กต้องหยุดรอ ก่อนขึ้นเพลงต่อไป การรอ คือการควบคุมยับยั้งชั่งใจ (Self-Inhibition) ได้เป็นอย่างดี
4. ฝึกขว้างสิ่งของ เด็กเล็ก ๆ มักสนุกกับการขว้างสิ่งของ เปลี่ยนเป็นกิจกรรมรับส่งลูกบอล เช่น ขอให้เด็กส่งบอลสีฟ้ามาให้ หรือใช้ให้เด็กหยิบนิทานมาให้ เป็นการฝึกพัฒนาการประสาทมือประสาทสายตา การเข้าใจความหมายของสิ่งของที่อยู่ใกล้ตัว
5. ฝึกเล่าเรื่อง เริ่มจากพี่เลี้ยงเล่านิทาน ที่เด็ก ๆ สนใจ ซึ่งเป็นกิจกรรมที่แฝงพัฒนาการทางด้านภาษา อาจใช้ตุ๊กตาหรือของเล่นเป็นบทบาทสมมุติ เป็นการฝึกการคิดแก้ปัญหา เช่น ถ้าหนูเดินไปเจอหมาป่าตรงนั้นหนูจะทำอย่างไรคะ เด็กจะฉุกคิด คำตอบอาจเป็นให้วิ่งไปหาคุณพ่อคุณแม่ หรือกลับมาหาพี่เลี้ยง เป็นการฝึกให้คุ้นเคยกับการฉุกคิดแก้ปัญหา

กิจกรรมเหล่านี้เสริมพัฒนาการ ทางด้าน EQ (Emotional Quotient) และ IQ (Intelligence Quotient) ไปในตัว