ดูแลเด็ก ใน มีนบุรี, กรุงเทพมหานคร

‘มีนบุรี’ ถือเขตชานเมืองแสนคึกคัก เป็นทั้งแหล่งชุมชนที่อยู่อาศัยและเป็นจุดเชื่อมต่อการเดินทางระหว่างกรุงเทพฯ กับภาคตะวันออก จากเดิม เขตมีนบุรี นี้เคยเป็นจังหวัดที่จัดตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2444 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ประกอบด้วย อำเภอคลองสามวา อำเภอแสนแสบ อำเภอหนองจอก และอำเภอเจียรดาบ (เจียรวร) ชื่อมีนบุรี (หมายถึง 'เมืองปลา') ได้รับเลือกให้เข้ากับจังหวัดธัญบุรีที่มีอยู่ (หมายถึง 'เมืองข้าว') ปัญหาเศรษฐกิจในช่วงปี พ.ศ. 2473-2474 ทำให้รัฐบาลยุบองค์กรต่างๆ เพื่อลดค่าใช้จ่าย จังหวัดมีนบุรีถูกกำจัดและเปลี่ยนเป็นอำเภอ เขตมีนบุรีและเขตลาดกระบังของกรุงเทพมหานคร และอำเภอหนองจอก จังหวัดฉะเชิงเทรา ในปี พ.ศ. 2500 เขตมีนบุรี หลังจากการรวมจังหวัดพระนครกับจังหวัดธนบุรีเข้าด้วยกันเป็นนครหลวงกรุงเทพธนบุรีและเปลี่ยนแปลงฐานะเป็นกรุงเทพมหานครเมื่อ พ.ศ. 2515 แบ่งเขตการปกครองย่อยเป็นแขวง รวม 7 แขวง และในที่สุดเมื่อ พ.ศ. 2540 ได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยเปลี่ยนแปลงพื้นที่เขตมีนบุรี แยก 5 แขวงทางด้านเหนือของเขต ไปจัดตั้งเป็นเขตคลองสามวา ทำให้เขตมีนบุรีเหลือพื้นที่ปกครองอยู่ 60 ตารางกิโลเมตรเศษ ใหญ่เป็นอันดับที่ 5 ของกรุงเทพมหานครสภาพภูมิประเทศเป็นที่ราบลุ่ม มีคลองและลำรางไหลผ่านหลายสาย ในอดีตเป็นเรือกสวนไร่นา บ่อปลาด้วยความที่เป็นเมืองที่มีปลาชุกชุม จึงมีคนต่างถิ่นจากจังหวัดอื่น ๆ มาทอดแหดักตาข่ายเพื่อเอาปลาจากย่านมีนบุรีไปทำกิน ซึ่งคนในพื้นที่และพื้นที่ใกล้เคียงต่างคุ้นเคยกับพื้นที่ย่านมีนบุรีในชื่อว่า “ทุ่งแสนแสบ” และ “ทุ่งหลวง” ต่อมาในช่วงเริ่มการสร้างเมือง การขุดคลองสร้างถนนได้ขยายไปยังหลายพื้นที่ตั้งแต่ทุ่งพญาไท ทุ่งสามเสน ทุ่งมหาเมฆ ทุ่งบางกะปิ รวมไปถึงทุ่งในมีนบุรี ซึ่งเป็นพื้นที่ทำนาที่ใหญ่ที่สุดของเขตมณฑลกรุงเทพฯจาก ปัจจุบันมี นาบัว และไร่หญ้า ก็เริ่มลดน้อยลง เนื่องจากพื้นที่หลายแห่งถูกเปลี่ยนสภาพเป็นที่อยู่อาศัยหนาแน่น หมู่บ้าน อาคารพาณิชย์ สถานที่ประกอบการทั้งเล็กและขนาดใหญ่ โดยมีศูนย์กลางของการค้าขายอยู่ที่ตลาดมีนบุรี ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ใกล้กับฝั่งรามอินทรา และยังมีตลาดนัดจตุจักร 2 มีนบุรี (ตลาดสุขาภิบาลเดิม) ตลาดน้ำขวัญ-เรียม นิคมอุตสาหกรรมบางชัน (ส่วนเขตมีนบุรี) รวมถึง เป็นย่านที่มีสถานที่สำคัญทางการศึกษาหลายแห่ง สวนสาธารณะ และพิพิธภัณฑ์

ตอนที่อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ยังเป็นเด็ก คงมีคนเพียงไม่กี่คนหรืออาจจะไม่มีใคร คาดคิดว่าเขาจะสร้างผลงานวิทยาศาสตร์ที่น่าทึ่ง เขามีพัฒนาการด้านภาษาที่ช้ากว่าเด็กในวัยเดียวกัน จนทำให้พ่อแม่กังวลจนถึงขั้นต้องปรึกษาแพทย์ พี่สาวของเขาเคยบอกว่าไอน์สไตน์ “มีปัญหากับภาษาจนคนรอบข้างกลัวว่าเขาจะไม่มีวันเรียนรู้” แล้วเด็กคนนี้เปลี่ยนจากพัฒนาการที่ล่าช้าไปสู่การเป็นไอน์สไตน์ได้อย่างไร

ส่วนหนึ่งของคำตอบสำหรับคำถามนี้ คือของขวัญสองชิ้นที่ไอน์สไตน์ได้รับจากพ่อแม่ของเขาเมื่ออายุได้ 5 ขวบ เมื่อไอน์สไตน์นอนอยู่บนเตียงทั้งวันจากการเจ็บป่วย พ่อของเขาให้เข็มทิศแก่เขา สำหรับไอน์สไตน์ มันเป็นอุปกรณ์ลึกลับที่จุดประกายความอยากรู้ทางวิทยาศาสตร์ของเขา ไม่นานหลังจากนั้น แม่ของไอน์สไตน์ซึ่งเป็นนักเปียโนมากความสามารถได้มอบไวโอลินให้ไอน์สไตน์ ของขวัญทั้งสองช่วยกระตุ้นสมองของไอน์สไตน์ในเวลาที่เหมาะสม

สมองของเด็กพัฒนาอย่างรวดเร็ว ครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่ออายุประมาณ 2 ขวบ และครั้งที่สองเกิดขึ้นในช่วงวัยรุ่น ในช่วงเริ่มต้นของช่วงเวลาเหล่านี้ จำนวนการเชื่อมต่อ (ไซแนปส์) ระหว่างเซลล์สมอง (เซลล์ประสาท) จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เด็กวัย 2 ขวบมีไซแนปส์มากเป็นสองเท่าของผู้ใหญ่ เนื่องจากการเชื่อมต่อระหว่างเซลล์สมองเหล่านี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ ไซแนปส์ที่มากเป็นสองเท่าทำให้สมองเรียนรู้ได้เร็วกว่าช่วงเวลาอื่น ๆ ของชีวิต ดังนั้นประสบการณ์ของเด็กในระยะนี้จึงส่งผลยาวนานต่อพัฒนาการของเด็ก ช่วงเวลาสำคัญของการพัฒนาสมองช่วงแรกเริ่มเมื่ออายุประมาณ 2 ขวบ และสิ้นสุดเมื่ออายุประมาณ 7 ขวบ ซึ่งเป็นโอกาสสำคัญที่จะวางรากฐานสำหรับการศึกษาแบบองค์รวมสำหรับเด็ก

สี่วิธีในการส่งเสริมพัฒนาการให้สูงสุด ได้แก่ การส่งเสริมให้รักการเรียนรู้ มุ่งเน้นการเรียนรู้แบบกว้างมากกว่าที่จะเป็นเชิงลึก ให้ความสนใจกับความฉลาดทางอารมณ์(EQ) และไม่ถือว่าการศึกษาของเด็กเล็กเป็นเพียงสารตั้งต้นของการเรียนรู้ "จริง" เด็กเล็กต้องสนุกกับกระบวนการเรียนรู้แทนที่จะเน้นที่ประสิทธิภาพ เด็กและพ่อแม่ ผู้ปกครองควรเน้นถึงความสุขในการลองทำกิจกรรมใหม่ๆ และเรียนรู้สิ่งแปลกใหม่ ต้องช่วยให้เด็กๆ เข้าใจว่าความผิดพลาดเป็นเรื่องปกติของการเรียนรู้ ช่วงเวลานี้ยังเป็นเวลาที่จะปลูกฝังให้เด็กเชื่อว่าความพยายามนำมาซึ่งความสามารถและความสำเร็จ ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด ไม่ควรเยินยอเด็กจนเกินความเป็นจริง ให้เน้นย้ำความพากเพียรและสร้างพื้นที่ปลอดภัยสำหรับการเรียนรู้แทน เด็ก ๆ จะเรียนรู้ที่จะรักการเรียนรู้ถ้าเราแสดงความกระตือรือร้นในกระบวนการมากกว่าที่จะมุ่งมั่นในผลลัพธ์

เด็กวัย 7 ขวบส่วนใหญ่จะมีความอยากรู้อยากเห็นโดยตามธรรมชาติและตื่นเต้นกับสิ่งต่างๆ ในโลก เด็กวัยนี้เขาเป็นนักสำรวจ นักวิทยาศาสตร์ และนักวิเคราะห์ และมักถามคำถามเกี่ยวกับทุกสิ่งตั้งแต่สาเหตุที่ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าไปจนถึงแหล่งกำเนิดของทารก เด็กจะรู้สึกภาคภูมิใจอย่างยิ่งเมื่อได้แบ่งปันความรู้เกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ และมักจะสนุกกับการเล่นกับเด็กวัยเดียวกัน เด็กอายุ 7 ขวบจะมีความมั่นใจในโรงเรียนที่มาจากความคุ้นเคยกับการเป็นนักเรียนในห้องเรียน เด็กจะรู้สึกดีใจที่นับเลขหรือบวกลบเลขได้ และอ่านหนังสือได้ เด็กต้องการพูดคุยถึงสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ในโรงเรียนกับพ่อแม่ เพื่อนฝูง และพี่เลี้ยง

พัฒนาการทางร่างกายสำหรับเด็กอายุ 7 ขวบ จะยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงด้านร่างกายมากนัก แต่มีทักษะในการเคลื่นไหวที่มั่นคงขึ้น เด็กๆ จะพัฒนาการประสานงานและการทรงตัวได้ดีขึ้น และสามารถเรียนรู้ที่จะผสมผสานทักษะการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้มากขึ้น เช่น การเคลื่อนไหวไปมาในขณะที่พวกเขากำลังเต้นรำ ยิ่งมีการเคลื่อนไหวร่างกายมากเท่าไร ทักษะเหล่านี้ก็จะยิ่งพัฒนาเร็วขึ้นเท่านั้น โดยเฉลี่ยเด็กอายุ 7 ขวบจะสูงขึ้นประมาณ 6 ถึง 10 เซนติเมตร

พัฒนาการทางอารมณ์ วุฒิภาวะทางอารมณ์เมื่ออายุ 7 ขวบ เห็นความแตกต่างจากช่วงก่อนวัยเรียนหรือชั้นอนุบาล เด็กวัย 7 ขวบส่วนใหญ่สามารถรับมือกับเหตุการณ์เฉพาะหน้าได้ดีขึ้น แต่การควบคุมอารมณ์จะทำได้ดีขึ้นเมื่ออายุ 10 หรือ 12 ปี แต่พวกเขามักจะทนต่อกระแสหรือสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดได้ อย่างไรก็ตาม เด็กวัย 7 ขวบยังคงต้องการความสะดวกสบายจากกิจวัตร ในขณะที่โลกของเด็กเปิดกว้างขึ้นและความสนใจของพวกเขามุ่งความสนใจไปที่สิ่งของและผู้คนที่อยู่นอกบ้านและครอบครัวมากขึ้น พวกเขาจะพึ่งพาสิ่งที่พวกเขาคาดหวังและไว้วางใจได้มากขึ้น เช่น เวลาของครอบครัว กิจวัตรก่อนนอน และอาหารประจำครอบครัวในทางกลับกัน เด็กวัย 7 ขวบหลายคนจะรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองและอาจวิจารณ์ตัวเองได้แย่ที่สุด สำหรับเด็กอายุ 7 ขวบ การไม่ได้สิ่งที่ตรงตามที่พวกเขาต้องการหรือแพ้ในเกมลดความเชื่อมั่นในตัวเองได้ พ่อแม่ พี่เลี้ยงหรือผู้ดูแล และผู้ใหญ่คนอื่นๆ สามารถช่วยได้ด้วยการให้กำลังใจบ่อยครั้งและช่วยให้เด็กจดจ่อกับสิ่งที่พวกเขาอาจเรียนรู้จากกิจกรรมมากกว่าสิ่งที่ไม่ถูกต้อง คุณพ่อคุณแม่ อธิบายสาเหตุและผลที่ตามมาของอารมณ์ เริ่มใช้กลวิธีในการสงบสติอารมณ์ เช่น พูดประโยคซ้ำๆ หรือหายใจเข้าลึกๆ เมื่อรู้สึกเป็นทุกข์ เพราะการอธิบายอย่างมีเหตุผลจะช่วยให้ลูกเข้าใจได้ง่ายกว่าการใช้อารมณ์