ดูแลเด็ก ใน ธนบุรี, กรุงเทพมหานคร

ฝั่งธนบุรี มีชุมชน มากมาย ตลอดริมแม่น้ำเจ้าพระยา มีชุมชนหนึ่งชื่อ ชุมชนกุฎีจีน ชื่อของชุมชนกุฎีจีน เริ่มเกิดขึ้นจากการที่พ่อค้าชาวจีนที่มาค้าขายในสมัยอยุธยา ได้แวะหยุดตรวจสภาพเรือและสินค้า ก่อนจะเดินทางต่อเข้าไปยังกรุงศรีอยุธยา ระหว่างแวะพักจึงได้มาสร้างศาลเจ้าไว้ ต่อมาในศาลเจ้าได้มีพระภิกษุจีนมาพำนักอยู่จึงเป็นที่มาของชื่อกุฎีจีน ขณะเดียวกันพ่อค้าฝรั่งและมุสลิม เมื่อต้องมาพักแรมที่นี่ ก็นำเงินที่ได้จากการค้าขายมาสร้างศาสนสถานของตน ในชุมชนแห่งนี้ ทำให้ชุมชนนี้ จึงมีทั้งวัด ศาลเจ้า โบสถ์คริสต์ และมัสยิดอยู่ในที่เดียวกัน เป็นที่มาของชื่อชุมชน 3 ศาสนา 4 ต่อมาเมื่อกรุงศรีอยุธยาแตกครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2310 ชุมชนของชาวไทยเชื้อสายโปรตุเกสที่อพยพมาจากกรุงศรีอยุธยาก็มาตั้งชุมชนที่นี่ แต่ปัจจุบันชาวไทยเชื้อสายโปรตุเกสเหล่านั้น แทบไม่เหลือเค้าลางของรูปร่างหน้าตาแบบตะวันตกแล้ว ชุมชนแห่งนี้มีโบสถ์ซางตาครู้ส (วัดซางตาครู้สเป็นศาสนสถานที่สำคัญที่อยู่คู่กับชุมชนกุฎีจีนเก่าแก่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา โดยบริเวณที่ตั้งของวัดอยู่ใกล้กับพระราชวังเดิม สมัยธนบุรี สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชพระราชทานที่ดินให้แก่ชาวโปรตุเกสซึ่งร่วมทำการศึกเคียงบ่าเคียงไหล่ต่อต้านพม่าจนได้รับชัยชนะ นักบวชชาวโปรตุเกสจึงได้เริ่มก่อสร้างอาคารวัดหลังแรกที่สร้างด้วยไม้ทั้งหมดแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2313 ต่อมาได้เกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ในชุมชนในปี พ.ศ. 2376 ทำให้อาคารวัดพังเสียหายทั้งหมด จึงต้องก่อสร้างใหม่ด้วยอิฐถือปูน และได้ก่อสร้างใหม่อีกครั้งในปี พ.ศ. 2459 ซึ่งคืออาคารวัดหลังที่เห็นในปัจจุบัน) เป็นศูนย์กลางของชุมชน ชุมชนแห่งนี้มีขนมฝรั่งกุฎีจีน ขนมฝรั่งกุฎีจีน เป็นขนมที่ได้รับอิทธิพลมาจากขนมโปรตุเกส โดยใช้วัตถุดิบสามอย่าง คือ แป้งสาลี ไข่เป็ด และน้ำตาลทราย ตีให้ส่วนผสมเข้ากันจนขึ้นฟูและเทลงแม่พิมพ์ จากนั้นโรยด้วยลูกเกด ลูกพลับอบแห้ง ฟักเชื่อม และน้ำตาลทราย ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากขนมของจีน โดยชาวจีนเชื่อว่าเมื่อรับประทานฟักเชื่อมแล้วจะก่อให้เกิดความร่มเย็น ส่วนน้ำตาลทรายจะเกิดความมั่งคั่งไม่รู้จบเหมือนกับน้ำตาลทรายที่นับเม็ดไม่ได้ ส่วนลูกพลับอบแห้งและลูกเกด ก็เป็นผลไม้ที่มีราคาและมีคุณค่าทางอาหารอีกด้วย แล้วจึงนำไปเทใส่แม่พิมพ์แล้วอบจนสุกโดยใช้วิธีอบแบบโบราณด้วยเตาถ่าน รสชาติมีความกรอบนอก นุ่มใน ชุมชนกุฎีจีนตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตั้งอยู่ที่ถนนเทศบาลสาย 1 แขวงวัดกัลยาณ์ เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร เป็นย่านชุมชนที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ ศาสนาและวัฒนธรรมอย่างมากแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ทั้งชาวไทย จีน ฝรั่ง ญวน มอญ ฯลฯ เป็นแหล่งที่ตั้งศาสนสถานที่สำคัญหลายศาสนาทั้ง วัดประยุรวงศาวาส วัดซางตาครู้ส วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร มัสยิดบางหลวง และศาลเจ้าเกียนอันเกง ตลอดริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ที่ตั้งอยู่ตรงกันข้ามกับปากคลองตลาดในฝั่งพระนคร

วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหาร สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2368 และน้อมเกล้าฯ ถวายเป็นพระอารามหลวง พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหารตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ฝั่งธนบุรี บริเวณปากคลองบางกอกใหญ่ฝั่งใต้ โดยมีประวัติอยู่ว่าเจ้าพระยานิกรบดินทร์มหินทรมหากัลยาณมิตร (โต) ต้นสกุลกัลยาณมิตร ได้อุทิศบ้านและที่ดินบริเวณใกล้เคียง ซึ่งแต่เดิมเป็นศาลเจ้าเกียนอันเกง และเรียกกันต่อมาว่า "หมู่บ้านกุฎีจีน" พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 พระราชทานนามว่า "วัดกัลยาณมิตร" ทรงสร้างพระวิหารหลวงและ พระประธานพระราชทาน เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ชื่อ พระพุทธไตรรัตนนายก หรือ หลวงพ่อโต (เรียกชื่อแบบจีนว่า "ซำปอฮุดกง" หรือ "ซำปอกง") ด้วยมีพระประสงค์จะให้เหมือนกรุงเก่า คือมีพระโตอยู่นอกกำแพงเมือง อย่างเช่นวัดพนัญเชิง เป็นศูนย์กลางจิตใจของชาวบ้านที่นับถือศาสนาพุทธ และศาสนาคริสต์ในละแวกนั้น หลวงพ่อโต เป็นพระพุทธรูปปูนปั้น ปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง 5 วา 3 ศอกคืบ สูง 7 วา 2 ศอกคืบ 10 นิ้ว อยู่ภายในพระวิหารขนาดใหญ่อยู่กลางวัด ตรงกลางระหว่างวิหารเล็กและพระอุโบสถ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระราชทานช่วยเจ้าพระยานิกรบดินทร์ เสด็จก่อพระฤกษ์เมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2380 มีหอมณเฑียรธรรมเถลิงพระเกียรติ เป็นที่เก็บประไตรปิฎกสมัยรัชกาลที่ ๔ หน้าพระวิหารหลวงยังมีหอระฆังสำหรับไว้ระฆังยักษ์ มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ทางเข้าวัดมีเจดีย์หินทำมาจากเมืองจีน เรียกว่า ถะ วัดกัลยาณมิตรวรมหาวิหารเป็นวัดที่มีการผสมผสานของศิลปะไทย-จีนอย่างลงตัวและงดงาม คือ พระอุโบสถจะไม่มีช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ที่สวยงามแบบพระวิหารหลวง แต่งดงามด้วยหน้าบันปั้นลายดอกไม้ประดับ ประดับกระเบื้องเคลือบสลับสีลายจีน นอกจากนี้แล้ว ยังมี พระพุทธไตรรัตนนายก ภายในยังมีพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์ประดิษฐานเป็นองค์ประธาน ซึ่งถือเป็นวันเดียวในประเทศไทยมีพระประธานเป็นพระพุทธรูปปางปาลิไลยก์

ลูการเริ่มต้นก่อนวัยเรียนเป็นโอกาสที่น่าตื่นเต้นและสำคัญยิ่ง! เมื่อลูกอายุ 2 ขวบครึ่ง หรือ 3 ขวบพวกเขาไม่ใช่เด็กวัยเตาะแตะอีกต่อไป พวกเขาเป็น "เด็กโต" พร้อมที่จะเริ่มเรียนก่อนวัยเรียน ในฐานะพ่อแม่เราสามารถช่วยลูกเตรียมความพร้อมสำหรับก้าวที่ยิ่งใหญ่ต่อไปนี้ได้

4 ข้อที่พ่อแม่ควรทำเพื่อเตรียมความพร้อมให้ลูกก่อนวัยเรียน

1.การอ่านหนังสือ การอ่านหนังสือ ให้ลูกฟังทุกวัน เป็นการสร้างสิ่งมหัศจรรย์ที่มีค่าให้แก่เด็กๆ เพราะการอ่าน ไม่ใช่แค่เพียงอ่านแล้วผ่านพ้นไป แต่เป็นการเปิดประตูบานใหญ่ออกสู่โลกแห่งจินตนาการที่น่าค้นหาแก่เด็กๆ อ่านหนังสือเล่มโปรดบ่อย ๆ จนคุณและลูกจำได้ ตาของลูกจะได้มองภาพสวยๆ ไปพร้อมกับเรื่องราวที่ได้ฟังจากที่พ่อแม่เล่าหรืออ่าน ทำให้เด็กจะได้เรียนรู้ว่าภาพที่เห็นคืออะไร เรียกว่าอะไร มีรูปร่างหน้าตาอย่างไร

2.พูดคุย การพัฒนาทักษะภาษาปากของบุตรหลานเป็นส่วนสำคัญในการเตรียมความพร้อมสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน ให้ลูกของคุณสนทนาเกี่ยวกับโลกรอบตัวเธอ ถามคำถาม พูดคุยเกี่ยวกับธรรมชาติสีและตัวอักษรและความรู้สึก ฟังเมื่อลูกคุยกับคุณ กระตุ้นให้ลูกของคุณสบตาและทักทายผู้อื่นด้วยคำ “สวัสดี” และ “ลาก่อน” แม้ว่าลูกจะยังไม่สามารถพูดเป็นคำๆ ได้แต่เขาก็จะเริ่มเรียนรู้ว่า ในบทสนทนาต้องประกอบด้วยการถามและการตอบ เมื่อคนหนึ่งพูด คู่สนทนาจะหยุดฟัง ดังนั้นเมื่อพูดคุยกับลูก ควรหยุดรอให้เขาตอบ นอกจากนี้การได้มีบทสนทนาระหว่างพ่อแม่และลูกนั้นยังเป็นการทำให้เขาได้เรียนรู้การเป็นผู้ฟังที่ดีอีกด้วย เพราะการฟังและการพูดเป็นทักษะที่สำคัญอย่างหนึ่งในการเข้าสังคมเมื่อเขาเติบโตขึ้น

3.เล่นกับลูก อย่าคิดว่าเรื่องเล่นเป็นเรื่องเหลวไหล เพราะงานวิจัยมากมายยืนยันได้ว่า การเล่นนั้นจำเป็นต่อพัฒนาการของเด็กทั้งด้านสติปัญญา ร่างกาย จิตใจ สังคม และอารมณ์ การเล่นทำให้เด็กได้ใช้จินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ การเล่นช่วยกระตุ้นพัฒนาการทางสมองโดยเฉพาะในช่วงปีแรกๆ ของชีวิตที่เด็กกำลังทำความรู้จักกับโลกรอบตัว

4.สอนลูกให้ช่วยเหลือตัวเอง คุณพ่อคุณแม่ควรให้ลูกได้รู้จักดูแลตัวเองบ้าง เช่น แต่งกายด้วยเอง ไม่ว่าจะเป็นการติดกระดุมเสื้อผ้า หรือการใส่ถุงเท้า รองเท้าเอง จัดกระเป๋าเอง สิ่งต่างๆ เหล่านี้จะช่วยพัฒนาต่อยอดให้ลูกได้รู้จักการใช้ประสาทสัมผัส ร่วมกับกล้ามเนื้อมัดเล็ก โดยให้สมองเป็นตัวนำในการคิด ทำให้ลูกได้คิดเป็นระบบ เข้าใจอะไรควรทำก่อนหรือหลัง เรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้และ มีความพร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งใหม่ และควรฝึกให้ลูกทำทุกๆ วัน จนกลายเป็นหน้าที่เขาต้องรับผิดชอบ